ทรงอย่างแบด เลือดกรุ๊ปบี เด็กคนนั้นโตมากลายเป็นเธอ ถึงไม่อินเพลงไวรัล แต่ดันร้องได้ทุกเพลง วิจัยบอกเป็นอาการ Mere Exposure Effect
ทำไมบางเพลงที่เราได้ยินซ้ำ ๆ ต่อให้ไม่เคยเปิดฟังเองแต่ดันร้องตามได้ บางเพลงนี่หนัก ร้องได้ทุกคำยิ่งกว่าเพลงที่เราชอบฟังเอง นี่เป็นกลไกทางจิตที่เรามีแนวโน้มจะติดบางสิ่งจากได้ยิน ได้เห็นซ้ำ ๆ จากความคุ้นชินซึ่งมันอาจผ่านหูเข้ามาในสมองของเราตลอดโดยที่บางทีก็ไม่รู้ตัวด้วย
ยิ่งช่วงไหนเพลงเป็นไวรัล เปิดกันทั่วบ้านทั่วเมือง ทำให้เราฟังบ่อยมากแบบไม่ได้ตั้งใจ เรายิ่งมีแนวโน้มที่จะชอบไม่ก็เอียนเพลงนั้นไปเลย (ชนิดที่ว่าชีวิตนี้ขอไม่ได้ฟังอีก) บอกเลยว่า Mere Exposure Effect มันเป็นกระบวนการที่ส่งผลกับเราแบบน่าตกใจสุด ตรงที่มันเป็นการป้อนชุดข้อมูลใส่เราจากภายนอกแบบที่เอาชนะการหาทำ หาดู หาฟังของเราเองได้
ตกใจต่อ ตรงหลักการทำงานของมัน เวลาที่เรารับข้อมูลไม่ว่าจะได้ยินหรือได้เห็น แบบพัก ๆ จะโผล่ขึ้นมาเองบ้างในโซเชียล ถูกเปิดตามห้าง ร้านใด ๆ ถึงเราจะไม่รู้ตัว ผลลัพธ์ก็คือสมองเราจะฝังความทรงจำได้ดีกว่าแบบที่เราเปิดวนไป ฟังเอง
นี่เป็นหนึ่งกลยุทธ์ทางการตลาดที่หลายแบรนด์สินค้าเลือกใช้ด้วย การเลือกวิธีการป้อนข้อมูลลักษณะนี้ เลือกกำหนดเวลาเป็นช่วงในการส่งโฆษณามาถึงพวกเรา ถือว่าเป็นวิธีการที่น่าสนใจ ไม่แน่เบื้องหลังของเพลงที่ติดอันดับโลกหลาย ๆ เพลงก็อาจจะเกี่ยวกับ Mere Exposure Effect ด้วยเหมือนทั้งแบบที่ตั้งใจเลยหรือไม่ได้ตั้งใจก็ตาม
ตอนนี้มีใครรู้สึกว่าเจอ Mere Exposure Effect อยู่บ้าง บอกหน่อย กำลังเอาเพลงไหนออกจากหัวไม่ได้